Het verloop van GBS kan redelijk goed voorspeld worden. Door het combineren van verschillende gegevens kan met behulp van de modified Erasmus GBS Outcome Score (mEGOS) een vrij goede inschatting gemaakt worden van de kans dat een patiënt na een half jaar weer zelfstandig kan lopen. Met de Erasmus GBS Respiratory Insuffiency Score (ERGRIS) kan een vrij goede inschatting gemaakt worden van de kans dat een patiënt kunstmatige beademing nodig heeft.
Ondanks individuele verschillen blijken de volgende factoren van invloed te zijn op het herstel:
- leeftijd: hoe jonger de patiënt, des te groter de kans op herstel.
- een voorafgaande darminfectie: omdat die zorgt voor een immuunrespons van het eigen lichaam gericht tegen de zenuw zelf (het axon) leidt die tot een vorm van GBS met een slechtere prognose.
- de snelheid waarmee de symptomen optreden: een langzame toename van klachten met het dieptepunt na drie of vier weken geeft meer kans op een sneller herstel.
- noodzaak van beademing: het herstel verloopt sneller wanneer er geen beademing nodig is.
- start van de behandeling: binnen twee weken na de eerste symptomen beginnen met de behandeling heeft een positief effect op het herstel.